دیباچه با درود فراوان و بهترین امید برای پایه گذاران این گاهنامه فرهنگی شادم که مهربانان دوستدار فرهنگ کهن و جهانگیر ایران بزرگ با شناخت ویژه ای که از فرهنگ نیاکانی دست آورده اند با همبستگی زیبا و سازنده ی دانشی فرهنگی گرد هم می آیند و با آموزنده نوشتاری پژوهشی بستگی دیرین را زندگی نوین می بخشند.ما که در پی رویدادهای گوناگون مرده ریگخوار یا وارث گناهان نابخشودنی دیوانسالاران کشوری و جهانی هستیم و خود گم کردنی نیاکانی باید به روزگار با همه ی جان و روان بکوشیم تا به شناخت تازه ای از فرهنگ پردازی ...