چکیده ژلاتین، یکی از فراوان ترین پلیمرهای زیستی است که به دلیل سازگاری زیستی، تجزیه پذیری زیستی، قیمت ارزان و گروه های فعال فراوان دردسترس برای اتصال مولکول های هدف، استفاده ی گسترده ای در صنایع دارویی دارد. این مزیت ها، در سه دهه ی اخیر، سبب استفاده از این پلیمر، در سنتز نانوذرات برای تحویل دارو و ژن شده است. مقاله ی حاضر، شامل مروری کلی بر تکنیک های مختلف تهیه ی نانوذرات ژلاتین ( GNPs ) است. تکنیک های حذف حلال، جداسازی خوشه ای-فازی، تبخیر حلال-امولسیون سازی، میکروامولسیون سازی معکوس فاز ...